39 jaar 398 nummers
Beste lezer,
Zoals de rockmusical Jesus Christ Superstar, de muzikale vertelling The Passion en het oratorium de Matthäus-Passion van Johann Sebastian Bach haast onlosmakelijk verbonden zijn met Pasen, zo vanzelfsprekend vind ik het om tijdens de twee dagen dat we de oorlogsslachtoffers herdenken en de vrijheid vieren onder andere Schindler’s List en The Boy in the Striped Pyjamas te kijken. Elk jaar opnieuw. Vanaf het moment dat de kinderen oud genoeg waren om te kunnen begrijpen welke gruwelen tijdens de oorlogen - en met name de Tweede Wereldoorlog, gewoon hier, om de hoek - plaats hebben gevonden, zaten ze naast ons op de bank voor de tv. Ogen groot, ingehouden adem, overweldigd door het verhaal, de geschiedenis. Ook al is de oudste van de drie inmiddels tweeëntwintig jaar en hoeft hij zich niet per se meer naast ons in de bank te nestelen, Oskar Schindler komt ook anno 2024 via de beeldbuis de woonkamer binnen. Nu misschien wel actueler dan ooit, gezien het geopolitieke spanningsveld en de diverse brandhaarden, bijproducten van een wereld waarin grootmachten elkaar niet meer vertrouwen en er openlijke competitie ontstaat om politieke en economische invloedssferen. En derhalve zijn de vieringen, de aandacht en de verfilmingen momenteel nóg noodzakelijker dan de voorbije decennia, toen de wereld vergeleken met nu ogenschijnlijk rustig voortkabbelde.
Het wordt zo vaak verteld en geschreven dat de waarde van de boodschap enigszins wegebt, verwelkt. Dan toch nog maar een keer, niet ten overvloede: vrijheid is ons meest waardevolle bezit. Maar vrijheid is niet vanzelfsprekend. Nooit. We zullen er voortdurend voor moeten blijven strijden, ondanks dat we wellicht niet meer echt weten wat strijden is. Als op 4 mei de twee minuten stilte ingaan en tijdens de 5 meiviering overal in den lande het bevrijdingsvuur wordt ontstoken, hoop ik van ganser harte dat we daar met z’n allen serieus bij stilstaan. U ook, als ouder, grootouder, vriend, buurvrouw, bestuurs- of commissielid, werkgever, trainer of begeleider. Niemand uitgezonderd. Ik maak me immers zorgen, bespeur dat we niet allemaal geleerd hebben van de fouten in het verleden, voel dat de jongere generaties lichtzinniger en onverschilliger zijn geworden. Minder tolerant ook. Laten we het tij keren, samen.
Diverse artikelen in deze uitgave van Nummer 1 belichten aspecten van samenwerken, innoveren en participeren. Deze aspecten zijn van cruciaal belang om gemeenschappelijke doelen te bereiken en uitdagingen aan te gaan.
Ze zijn essentieel voor een gezonde democratie en een inclusieve samenleving. Ze dragen eveneens bij aan het verbeteren van ons leven en het versterken van onze vrijheid. Daar mogen we nooit te lichtzinnig over doen.
Benieuwd wie naast me zit dit weekend, op de bank voor de tv. In pyjama of in gewone kleren, wel of geen grote ogen, ingehouden adem of niet. Maar hopelijk wel weer overweldigd.
